Drożdżaki Candida oraz inne drożdżaki wraz z bakteriami stanowią naturalną mikroflorę jelit człowieka. Podobnie jak drożdże, odżywiają się cukrami prostymi zawartymi w masie kałowej. W normalnych warunkach drobnoustroje jelitowe nieustannie konkurują między sobą o dostęp do pożywienia, dzięki czemu utrzymuje się między nimi równowaga ilościowa. Jest ona jednak bardzo chwiejna. Wystarczy chwilowy wzrost ilości cukrów prostych w jelicie grubym lub jedna tabletka antybiotyku, na które drożdżak jest odporny, by równowaga została zachwiana na korzyść drożdżaka.
Skutki inwazji drożdżakami są często katastrofalne, gdyż Candida może być bezpośrednio odpowiedzialna za wiele bardzo poważnych dolegliwości. Objawy wywołane przez infekcję grzybiczą do złudzenia przypominają inne choroby, np. nerwicę, zaburzenia neurologiczne czy bakteryjne infekcje jelitowe. Nasilanie się tych objawów w środowisku wilgotnym jednoznacznie wskazuje na przerost drożdżaków.
Głównym czynnikiem sprzyjającym przerostowi candidy jest nadmierne przyjmowanie antybiotyków, szczególnie tych o szerokim spektrum działania. Sprzymierzeńcem drożdżaków jest też „niepsująca” się żywność, nafaszerowana konserwantami, np. chleb wypieczony z oczyszczonej mąki z dodatkiem drożdży i wody z kranu (zawierającej m.in. chlor i fluor).
Ten prosty organizm ma możliwość adaptacji do zmieniających się warunków oraz zmiany swej formy z zarodnikowej w grzybiczą i odwrotnie. Po przemianie w grzyba, candida zaczyna się zachowywać jak każdy inny grzyb – zaczyna zapuszczać korzenie. W tym przypadku perforuje ściankę jelita swego żywiciela, doprowadzając do schorzenia zwanego zespołem przeciekającego jelita.
Niestrawione części pokarmowe dostają się do krwioobiegu, powodując bezpośrednie lub opóźnione reakcje pokarmowe, które skutkują poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi.
Candida, kontynuując swoją ekspansję w organizmie, sygnalizuje ten fakt poprzez objawy skórne, takie jak: plamki, wypryski, grzybicze zapalenia paznokci, świerzbienie i łuszczyca skóry, zapalenia, twarde, trudne do usunięcia skorupy na spodniej stronie stopy, na kolanach i łokciach. Dołączają do tego zmiany samopoczucia i zachowania. Człowiek, przeciążony toksycznymi odchodami candidy, jest ciągle zmęczony, wszystko krytykuje, łatwo wpada w złość.
Proces przerostu candidy jest powolny. Może trwać dziesiątki lat i objawiać się stopniowym pogorszeniem stanu zdrowia i samopoczucia.