Pasożyty

W ludzkim organizmie może się zadomowić ok.100 różnych rodzajów pasożytów. Potocznie przekazywana wiedza zwraca uwagę na jelito grube, jako typowe miejsce zasiedlane przez obce dla naszego ciała organizmy. Rzeczywiście większość pasożytów znajduje się w jelicie grubym. Pasożyty różnych rozmiarów doskonale czują się w środowisku starego, fermentującego, gnijącego i zalegającego kału. Organizmy wyniszczające naszą odporność, produkujące toksyny, powodujące ból, mogą być obecne również w płucach, wątrobie, mięśniach, stawach, mózgu, przełyku, we krwi, na skórze, w tkance łącznej, a nawet w oczach, nosie, uszach.
cykl życia tasiemca
Pasożyty te dostają się do organizmu wraz z pokarmem, który pochodzi z niewiadomego źródła, po spożyciu nie umytych warzyw i owoców, niedogotowanego mięsa, ryb. Źródłem zarazków mogą być też zwierzęta domowe, koty, psy i inne. Szczególnie dotyczy to dzieci które bawiąc się z swoim milusińskim, często zapomina o umyciu rąk po zabawie. W organizmie człowieka żyją obok innych bakterii i grzybów. Jednak wystarczy spożycie nieodpowiedniego jedzenia: aspartamu (słodzik), glutaminianu sodu (zupy w proszku, przyprawy do zup), słodyczy, sterydów, napojów gazowanych, mięsa, nabiału, antybiotyków, a następuje gwałtowne ich namnażanie, które doprowadza do zachwiania równowagi wewnętrznej organizmu (dysbiozy).

Pasożyty bytujące w naszym organizmie odżywiają się witaminami, substancjami mineralnymi, a szczególnie żelazem i hormonami, wysokowęglowodanowymi posiłkami oraz cukrem. Dzięki temu mogą swobodnie rozwijać się w naszym organizmie wywołując wile negatywnych efektów m.in. obniżenie odporności, uszkodzenie tkanek narządów, pochłaniać erytrocyty, czy też wydalać szkodliwe toksyny.

Chemiczne lekarstwaChemiczne lekarstwa, szczególnie antybiotyki, jak również ogólne przemęczenie, stres, niewłaściwe odżywianie, czy spożywanie konserwantów znacząco wpływa na obniżenie odporności naszego organizmu, co z kolei stwarza korzystne warunki do wzmożonego rozwoju pasożytów i do intensywnego zakażenia organizmu.

Pasożyty mogą rozwijać się i bytować w naszych organizmach przez kilka a nawet kilkanaście lat nie dając żadnych charakterystycznych objawów. Może wystąpić ogólne osłabienie, zmęczenie, przeciążenie pracy funkcji i pracy wątroby, stany zapalne układu moczowo-płciowego zarówno u mężczyzna jak i u kobiet, alergia, choroby skóry.

Dlatego tak ważne jest by regularnie dbać o czystość nie tylko zewnętrzna naszego ciała , ale przede wszystkim wewnętrzną wykonując oczyszczanie organizmu, w szczególności jelita grubego oraz wątroby.

Glisty nierzadko zatykają prześwit jelita. Mogą zablokować przewody żółciowe oraz przewody trzustkowe i dostać się do żołądka i do dróg oddechowych. Pasożytnicze robaki, oprócz mechanicznego uszkadzania tkanek organizmu człowieka, tworzą warunki do przedostania się mikroorganizmów oraz do rozwoju zapaleń w uszkodzonych miejscach. Stany zapalne w różnych organach obserwuje się w związku z migracją larw pasożytów.

Uszkadzana jest jednolotość tkanki w miejscach przedostawania się larw i na drodze przedostawania sie ich po całym organiźmie (jelita, naczynia krwionośne, wątroba, płuca, serce, skóra).

Podczas skażenia człowieka glistami pojawiają się wylewy, występują ogniska obumierania hepatocytów, rozpad komórek wątroby, jak również dystrofię ziarnistą. Podczas ponownego zakażenia glistami zmiany w organizmie są poważniejsze – obrzęki, rozszerzenie naczyń kapilarnych, znaczne obniżenie aktywności naczyń kapilarnych, zaburzenia krążenia, czy też dystrofia miąższu wątroby.

Działanie chorobotwórcze wykazują jajeczka i larwy. Po połknięciu rozwijają się bezpośrednio w układzie pokarmowym, lub tez migrują. Larwy pasożytów dziurawią ściankę jelita, trafiają do żył jelitowych i wraz ze strumieniem krwi trafiają do wątroby.

Produkty przemiany materii larw oraz ich rozkładu zatruwają podczas obumierania organizm i często wywołują alergię. Ogólna alergizacja organizmu rozwija się najczęściej podczas migracji larw (glisty, włosień kręty). Zazwyczaj powiększa się i boli wątroba.

pasożyty Przywra chińska - najczęściej poraża przewody żółciowe.

Motylica wątrobowa – porażają przewody żółciowe i wątrobę, choroba wywołana przez tego pasożyta nazywana jest przywrzycą. Podczas przemieszczania się w wątrobie przywry uszkadzają jej tkanki i wydzielają substancję niszczącą komórki wątroby. Skupiska tych pasożytów mogą całkowicie zablokować otwory filtrujące oraz przewody żółciowe. Toksyny będące produktami ich przemiany materii wywołują reakcje alergiczne.

Przywra kocia – wywiera ogólnotoksyczne działanie na cały organizm wywołując znaczne zaburzenia w funkcjonowaniu organów i układów. Zwykle pasożytuje w wątrobie i pęcherzyku żółciowym, gdzie jej liczka może sięgać kilku tysięcy. Atakuje wszystkie przewody wątrobowe, doprowadza do naruszenia pozostałych funkcji wątroby. Zaburzeniom ulega przemiana węglowodanowa, białkowa oraz przyswajanie witamin, obniża się detoksykująca funkcja wątroby.

Glista ludzka – może przeciskać się przez wąskie otwory, przenikać do pęcherzyka żółciowego oraz wątroby i wywoływać ciężkie powikłania. Wywołują ropne zapalenia, ropień wątroby, zapalenie otrzewnej oraz nawet sepsę.

Lamblia – pasożytuje w jelicie cienkim, kamieniach żółciowych i pęcherzyku żółciowym.